De verkiezingsgekte op aruba
Op het moment van het schrijven van deze update zijn de verkiezingen voor een nieuw parlement afgelopen vrijdag 22 september voorbij. Dat ik hierover schrijf komt, omdat het te leuk is om jullie er geen deel van te laten zijn. Vier jaar geleden heb ik het ook meegemaakt, maar opnieuw heb ik afgelopen week met verbazing gekeken naar de gekte en toestanden rond de verkiezingen hier op Aruba. Waar in Nederland hooguit een aantal weken daarvoor wat debatten op televisie zijn, wat aanplakbiljetten op een enkel bord in de straat, wat politici die flyers uitdelen en op de dag zelf alles ingetogen gebeurt rond het stemmen en daarna, is het een heel andere situatie hier op Aruba. Overal op het eiland rijden auto's rond met vlaggetjes en vlaggen zo groot als die wij ophangen bij koningsdag, maar daar rijden ze mee rond op auto's!! Auto's vol met stickers en portretten met politici, overal bij huizen vlaggen van verschillende partijen enzovoort. Op de zondagen voor de dag om te stemmen mochten de partijen parades houden. Dat is een optocht van auto's, trucks met wagens met hele bands en muziek erop en dat gaat het hele eiland over. Op de dag zelf gaat een kandidaat die op de lijst staat stemmen, maar al zijn aanhangers gaan mee en een enorme gekte ontstaat voor het stemlokaal. Een halve dag hebben ze vrij en dus komen ze na het stemmen bij elkaar om met elkaar een feestje te vieren, totdat in de avond de uitslagen komen wat weer een serieuze aangelegenheid is. Voor mij is dit alles in de eerste plaats wel leuk om te zien, omdat wij dit totaal niet kennen, maar aan de andere kant ga ik wel meer begrijpen dat op een klein eiland als Aruba politiek en de keuzes die zij maken veel dichter bij de mensen komt dan bij ons in Nederland. Simpelweg omdat Nederland veel meer inwoners heeft. De impact van welke partij gaat regeren heeft dus veel meer invloed. Ik merk het ook bij de mensen in de kerk hier op Aruba. Voor hen is politiek veel groter dan hoe ikzelf als christen verkiezingen in Nederland beleef en met politiek bezig ben.
Afgelopen week mocht ik ook weer naar het ziekenhuis toegaan. Het ziekenhuis wordt al sinds een aantal jaren verbouwd. Het betekent nu dat de komende tijd de afdelingen met patiënten verhuisd gaan worden naar een nieuw gebouw. In de komende jaren worden de huidige afdelingen helemaal gerenoveerd. Dit betekent dat er nu al veel afdelingen leeg zijn, maar ook voor de komende reizen wordt afwachten hoe ik mijn werk daar zal kunnen voortzetten. De dames van de pastorale zorg weten dat op dit moment ook nog niet. In de afgelopen week heb ik onder andere een mevrouw gesproken die vanuit het ziekenhuis van sint maarten naar aruba is gebracht vanwege de orkaan. Nu twee weken later kan ze nog steeds niet bellen vanuit aruba naar haar familie in sint maarten, omdat dit nog niet mogelijk is. Om op televisie de ravage te zien was een ding, maar om deze mevrouw te spreken die het allemaal heeft meegemaakt dan komt het wel dichterbij. Ze had nog nooit zoiets meegemaakt, heel beangstigend zei ze. Het is dan toch telkens weer mooi dat je in het ziekenhuis van dit soort bijzondere ontmoetingen mag hebben. En dat je op geestelijk gebied iets heb mogen betekenen in deze onzekere tijd voor haar. Verder mocht ik afgelopen zondag de dienst leiden en de preek verzorgen in de kerk, wat erg fijn was om te doen. Ook verzorg ik deze weken de bijbelstudies aan huis bij de mevrouw bij wie ik verblijf aan een groepje mensen die al een heel aantal jaren bij elkaar komt voor bijbelstudie. De afgelopen jaren hebben we hen steeds beter mogen leren kennen. Erg fijn steeds om deze mensen te mogen bemoedigen en hen te mogen leren vanuit de Bijbel.
